...297...

...nie rozumiem.. a moze nie chce zrozumiec ... moze ciezko mi to nazwać... bo sama jestem kobietą.. ale... mimo wszystko ciezko mi to pojac... dzis przyznam sie - odstawiłąm sie.. zazwyczaj tak nie wygladam... ale dzis... mialam ochote sie troche wyrózniac.. długie białe buty ma szpilce... spódniczka czarna... dosc nietypowa z marszczeniami z przodu... taka troche punkowa... biały golfik... czarna kurteczka.. włosy poskręcane w cos na kształt dredów.. zdawalam sobie sprawe ze rzucam sie w oczy.. o to mi chodziło.. osiągnełam.. wielkie zdziwnie... wkroczyłam na uczelnie.. same kobiety.. widzialam ze moj strój je zszokował.. ciut opadły im szczeki.. zero komentarza... ja tez nie narzucałam sie ze swoja osoba.. poszłam dalej.. pogadałam z kamiśka.. ale czułam ich wzrok na sobie... zadna jawnie i glosno nie wypowiedziala swojego zdania.. slychac bylo tylko szepty... dopiero Kubuś przemówił głosno.. jak tylko wpadł na uczelnie... dobitnie dal mi do zrozumienia.. ze widzi zmiane.. "super włosy.. ekstra bomba.. tez tak chce.. ekstra buty.. fiu fiu fiu."... i tym podobne.. czy tylko mezczyzni potreafia wyrazac swoj zachwyt?... wiem ze to był komentarz bez podtekstów.. kubus to mój super kumpel.. za rok sie żeni.. uwielbiam jego druga połowke.. "kibicuje" im jako parze.. to było po prostu szczere.. dlaczego kobiety nie potrafią takie byc?.. zawsze jestem daleka od nazywania znajomosci z kobieta przyjaznia.. mianuje ja tak dopiero wtedy kiedy czuje.. ze zawisci jakakolwiek brak... moze dlatego mam tylko przyjaciela.. meżczyzna... i moja kochan Asieńke.. ale to zupełnie inna bajka...